قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۵۵۶

عشقت که به شعله راه پروانه زده

اول آتش در من دیوانه زده

سودای تو در دلم تعلق نگذاشت

این دزد، ره قافله در خانه زده