قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۵۴۳

مشتاق جمال را چه بیگاه و چه گاه

پیوسته بود بر مژه، چون شمع، نگاه

بشتاب که از خیال رویت دارم

یک چشم به نظاره و یک چشم به راه