قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۵۳۸

ای عمر به رفتن چه شتاب است بگو

بی وجه چه رنجش و عتاب است بگو

یک هفته ز عمر گل نرفته‌ست هنوز

ای باد خزان چه اضطراب است بگو