قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۵۱۲

تا کی دنبال نفس سرکش رفتن

دل صاف و پی باده بی‌غش رفتن

با عشق، دلیل عقل باشد به مثل

در دست چراغ از پی آتش رفتن