قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۵۰۸

شاهنشهی است خدمت درویشان

بس مغتنم است صحبت درویشان

فیض از در و بامشان فرو می‌بارد

خوش انجمنی‌ست خلوت درویشان