قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۴۶۵

هر کثرت و وحدت که دهد دست به هم

در عالم عشق، باشد از یک عالم

چون درنگری، حقیقت بحر یکی‌ست

هرچند که موج بیش گردد یا کم