قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۴۴۷

زنهار دم سرد مده سر به چراغ

بد می‌سوزد فتیله تر به چراغ

او را، هم ازو طلب، اگر می‌طلبی

جز نور چراغ نیست رهبر به چراغ