قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۴۲۹

گردون که ندانی سبب خیر و شرش

پیداست هزار نفع در هر ضررش

سرکوب فلک، تو را به اصلاح آرد

خرمن زند آن نخل که بشکست سرش