قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۴۲۵

آن غنچه که کار با صبا افتادش

از بلبل خویش خواهد آمد یادش

هرچند صبا شکفته دارد گل را

چون یک دو سه روز شد، دهد بر بادش