قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۴۰۶

نتوان ز قضا گریختن با تک و تاز

با چرخ چه چاره از جدل کردن ساز

گیرم که شود ناخن تدبیر دراز

نتوان گره ستاره را کردن باز