قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۴۰۳

بر من چو در وصل تو کردند فراز

ای کاش اجل کند به سویم پرواز

بی روی تو ام چه بهره از کام جهان؟

بی زلف تو ام چه حاصل از عمر دراز؟