قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۳۹۷

سیری نپذیرد از هوس نفس دلیر

عشق است به طعمه‌ای رضامند چو شیر

افتد هوس از کار و تسلی نشود

طفل از بازی مانده توان یافت، نه سیر