قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۳۹۶

آمیخته‌ام به خلق، چون شهد به شیر

نگذشته مرا دشمنی کس به ضمیر

با خصم ز بس یگانگی ورزیدم

بر خویش زند، چو بر من اندازد تیر