قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۳۹۰

عمر اندک پایی و کار بسیار به سر

خوش آن که برد راه سبکسار به سر

چون باد ازین چمن به سرعت بگذر

چون نخل ممان پا به گل و بار به سر