قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۳۷۷

چون رفت ازین گنبد فیروزه حصار

معمار زمانه، نقطه نُه پرگار

بر لوح فلک گشت رقم تاریخش

افسوس افسوس از امیر معمار