قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۳۷۲

از حادثه گر چرخ شود زیر و زبر

عشق ازلی را نبود هیچ خطر

از باد خزان زرد شود برگ، نه شاخ

از آفت فرع، اصل را نیست ضرر