قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۳۴۸

ای آن که هوس طبع تو را سود دهد

نابود تو را ساختگی بود دهد

سوزی نبود آه به تقلید تو را

میرد چو چراغ، اندکی دود دهد