قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۳۱۹

مردم که ز مردمی نشانش نبود

اینش نپسندند چو آنش نبود

انسان نبود آنچه به انسان ماند

ماهی چو زبان است و زبانش نبود