قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۳۱۶

از اهل کمال خامشی نغز بود

در گفت و شنو هزار پالغز بود

خاموش بود دلی که از عشق پرست

صوت نی ازان است که بی‌مغز بود