قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۳۱۳

عاشق که مدام محو دلدار بود

کی جز به نظاره‌اش سر و کار بود

حیرت‌زده را که دارد از حیرت باز؟

آیینه گرسنه چشم دیدار بود