قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۳۰۲

آن قوم که با عشق نه از یک جایند

مستغرق عشقند و هوس‌پیمایند

ماهی و نهنگ عین دریا نشوند

هرچند تمام عمر در دریایند