قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۲۹۸

جاهل را چرخ، بخت روشن نکند

بی ترک غضب، مرد معین نکند

آری آری، نه سر شود نی سرور

تا خامه وداع رگ گردن نکند