قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۲۹۷

با نام هنر به دهر، کس سر نکند

از مشعل مه، چراغ کس بر نکند

یابند چه بهره از کمال، اهل کمال؟

شادابی گوهر، لب کس تر نکند