قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۲۹۱

آن کس که به ذکر محضت ارشاد کند

از بندگی‌ات چگونه آزاد کند؟

خود گو: بر خواجه جای خدمت گیرد

هرچند که بنده خواجه را یاد کند؟