قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۲۶۳

دل را ز هوس، محض کدورت مپسند

روشن کنش از زنگ تعلق یک چند

آیینه دل، آینه زانو نیست

کز وی شود آدمی به نامی خرسند