قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۲۵۵

با آن که ز تو کار به دلخواه نشد

از ما دل غافل تو آگاه نشد

از حسرت بالای تو، بر تار امید

هرچند گره زدیم، کوتاه نشد