قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۲۴۴

روزی که حق از چون و چرا می‌پرسد

وز هر بد و نیک، ماجرا می‌پرسد

کاری که نفرموده خدا، گر نکنیم

صوفی! به خدا بگو، خدا می‌پرسد؟