قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۲۰۳

آن را که فلک به دوستی بردارد

جا در همه دل، چو مهر دلبر دارد

سرور شود آن کس که گزینندش خلق

آری گل چیده، جای بر سر دارد