قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۲۰۰

در وادی عشق، مرد می‌باید، مرد

زین لاشه‌سواران چه برآرد دل گرد

شوری و ز خویش رفتنی در کارست

این راه به پای عقل نتوان طی کرد