قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۱۶۵

گر نخل نشانده‌ای ثمر خواهی داشت

ور شعله گزیده‌ای، شرر خواهی داشت

هر تخم که امروز به خاک افشاندی

فردا که شود، نتیجه بر خواهی داشت