قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۷

ای آن که به وحدت خردت راهبرست

طی کردن این راه به پای دگرست

هر گام درین بادیه چندین خطرست

ترک دو جهان، علاوه ترک سرست