قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۴

هرچند که مرد را ز خواهش ننگ است

از دست تهی، به آسمان در جنگ است

باشد هنر آباد و هنرمند خراب

مطرب بی شام و نغمه سیرآهنگ است