قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۰

آن را که به مقصود رهی در پیش است

خرسند به مقصود رسان از خویش است

چون راهروی ز کاروان دور افتاد

مشتاق به کاروان ز منزل بیش است