قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۶۷

آن را که ز عالم به تجرد کارست

ترک دو جهان برش مگو دشوارست

بر من باشد ترک تعلق مشکل

زیرا که تعلقم همین با یار است