قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۴۶

آن کز هنرش بلند گردد درجات

نقدی به کفش نیست به جز نقد حیات

مانند چنار گر کشد سر به فلک

جز دست تهی چه حاصل از جوهر ذات