قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۴۲

اشک آمده مصدر اثر در همه باب

خوش منت‌هاست بر سر از چشم پر آب

تا گریه بود، پی سخن گم نشود

در گل نشود نقش پی از باد خراب