قدسی مشهدی » مطالع و متفرقات » شمارهٔ ۱۰

باز دل پای‌بند دام کسی‌ست

روز و شب گوش بر پیام کسی‌ست

گو نفس بعد ازین ز سینه تنگ

پا برون نه، که این مقام کسی‌ست

هیچ‌کس نیست در جهان آزاد

هرکه را بنگری به دام کسی‌ست