ظهیر فاریابی » رباعیات » شمارهٔ ۸۹

ای دوست مرا به کام دشمن کردی

دشمن نکند آنچه تو با من کردی

تو سوخته خرمن دگر کس بودی

مانند خودم سوخته خرمن کردی