ظهیر فاریابی » رباعیات » شمارهٔ ۸۷

ای زلف توام در تب و تاب افکنده

بر بخت بدم چشم تو خواب افکنده

در دوستی تو کوری دشمن را

چون خال توام سپر بر آب افکنده