ظهیر فاریابی » رباعیات » شمارهٔ ۳۳

بلبل چو ز عشق گل فغان در گیرد

از شعله آه من جهان درگیرد

گل را به کف آورم به صد حیله و فن

پندارم با توام همان درگیرد