ظهیر فاریابی » قطعات » شمارهٔ ۱۱

خدایگان صدور زمانه صدرالدّین

تویی که طلعت تو نوردیده خردست

از آن به رقص درآید فلک در گوشش

صریر کلک تو همچون نوای باربدست

۳

به حضرت تو که پیوسته نیک باد تو را

نموده ام دو سه نوبت که حال من چه بد ست

ز عیش تیره همی کردم این همه فریاد

نه زانک کسوت من اطلس است یا نمدست

مرا اگر چه تو تشریف خاص فرمودی

هنوز موجب فریاد برقرار خودست