کمال‌الدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۲۱۷ - ایضا له

شب سیاه به تاریکی ار نشینم به

که از چراغ لئیمان به من رسد تابش

جگر بر آتش حرمان کباب او لیتر

که از سقایۀ دو نان کنند سیرابش