کمال‌الدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۱۶۷ - وله ایضا

ز مرگ ناخوشتر چیز اگر تواند بود

حیات مردم کوته نظر تواند بود

چگونه زنده بود آن که مدّۀ العمرش

نه از خدا و نه از خود خبر تواند بود

چو در مکّون و تکوین او نظاره کنی

مکّونات همه مختصر تواند بود