کمال‌الدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۱۵۶ - وله ایضا

ای پیشوای شرع که ایناء روزگار

از بهر دفع ظلم بتو النجا کنند

ارباب فضل ملتزم منّتی شوند

در خدمت تو گر بمثل جان فدا کنند

احوال روزگار از آن شد که بعد ازین

از بهر سود رغبت بیع و شری کنند

دیریست تا که زحمت حضرت همی دهم

انصاف نیست خوش که گرانی با کنند

ابرام رسم هاست نه اینجا که واجبست

بل هر کجا که خود طعمی ابتدا کنند