کمال‌الدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۴۷ - وله ایضا

هر جا سبکی حرام خواریست

باشه چو پیاله باده نوشست

می گیرد عقد زر برانگشت

هر کو چو شمامه زرد گوشست

در بند، شکم تهیست آن کس

کز طبع چونی شکر فروشست