کمال‌الدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۲۹ - اضآ له

به خدایی که قمّهٔ گردون

زیر بار جلال او پستست

عیسیی مضمرست در هر باد

که ز درگاه امر او جسته‌ست

بر بساط کمال لم یزلش

گرد نقص حدوث ننشسته‌ست

ناوک قهر او به نوک فنا

گردگاه وجودها خسته‌ست

که شفای دل شکستۀ من

در لقای مبارکت بسته‌ست