کمالالدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۱۷ - وله ایضا
ندانم چه افتاد مال ترا
که چون خاطرت در پراکندگیست
به دیناری از وی صلت می کنی
پدیدست کت آخر زندگسیت