کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۸۵۷

گل گرچه کند دعوی شهر آرایی

او چون رخ تو کجاست در زیبایی؟

این از پی آسایش بینی باشد

وان از پی روشنایی بینایی