کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۸۲۸

از نور یقین ار بمثل روشنمی

خود را بحیل در آن جهان افگنمی

ور زانکه در آن جهان بجان ایمنی

حقا که سوی مرگ معلق زنمی