کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۸۲۴

تنها ام و کاشکی تنی داشتمی

یا زور بدی که بال بفراشتمی

ای دوست بجای تو اگر من بدهی

تنهات چنین روز بنگذاشتمی